Kayapınar Köyü - Bozkır - Konya | kayapinar.net

Şehitlerimiz

Şehitlerimiz

Şehit Süleyman ALTUN

 
Şehadet tarihi:09/12/1994

Şehadet şerbetini içtiği yer: Diyarbakır ili Hazro kırsalı


             Zaten biliyordu şehit olacağını çünkü sülonun boyu kısaydı bizlerden derdiki ben komando olacam Manisa Kırkağaca gidecem derdi bizde hadi ordan keser sapı kadar boyun var seni komando yapmazlar derdik ve ağzından şehit olacağım derdi  nerden bileceksin o kutsal mertebeye ereceğini ve dediği gibi teker teker oldu.





Bir tarafda eşi bir tarafda canı ciğeri şehidiyle Emine ALTUN 




           Rahmetli benim bir alt devreydi ben devre kaybı olduğum için oben 74/2 onlar ise 74/3 tertip askere gittik benim mektup yazma sorunum yoktu her zaman müsaittim ve şehidimize arka arkaya devamlı karşılığını almadan mektup yazdığım halde eline geçmiyor bu da bende üzüntü sıkıntı veriyor ve üzülerek söylüyorum aradan yıllar geçti hala acı veriyor ve bana yazdığı son mektubu:




         Bu mektubu da aldıktan sonra ardı ardına mektup yazdım cevap gelmedi ta ki benim en son yazdığım alta ki mektup şehadet notuyla geri geldi ve ben bunu hissetmiştim telefonla Kıbrıs dan arıyorum yakınlarımı oda kısıtlı hiç kimse aklıma gelmiyor sülodan haber varmı köye ulaşamıyorum Bozkırda teyzemi arıyorum teyzoğluda rahmetlinin tertibi onu sormuyorum süloyu soruyorum teyzem benden saklıyormuş telefon konuşması bittikten sonra dakikalarca ağladığını kelimelerinin boğazına düğümlendiğini anlattı  maalesef  cenazesinde ben yoktum içim yanıyor.

ve alttaki benim yazdığım mektup üzerindeki ilişik yazı ile geri gelir çavuş arkadaş ben bunu Osmana veremem bölük komutanı versin der bende o gün günlerden cuma olunca cuma günü bakım olurdu bakımdan kaçmak için gönüllü nizamiye nöbetine yazdırdım kendimi nöbetteyken bölük komutanımın postası geldi seni çağırıyor diye baktım subay astsubay kantindeler

osman Süleyman ALTUNu tanıyormusun  neyin olur dedi

o nasıl söz komutanım akrabam dostum sırdaşım bir insan birisine en yakın nasılsa oda öyle dedim

sesi kesildi ve yavaş dan teröre lanet etmeye başladı ben dondum kaldım sessizce biraz yürüdüm tekrar irkildim yüzbaşı tekrar geldi beni teselli etmek için ve ben nizamiyeye geri gittim

ve oturdum nöbet yerinde arka arkaya yasak dinlemeden bir paket sigara içtim ve soluma baktığımda bütün komutanlarım hepsi bana bakıyor ne yapacağımı nasıl davranacağımı biledim dünyam yıkıldı , 

dersiniz belki annesi eşi kardeşimisin diye ama o benim için hala köye vardığımda gözüm arar yeri hiçbir zaman dolmaz ve her zaman mezarının yanından geçerken sanki karşımdaymış gibi :

                 Selamün aleyküm koca arkadaş diyerek geçerim yanından




Ruhun şad olsun................ koca arkadaş


                                                                                                                       yazan :Osman KELEŞ

Yayınlanma: Cumartesi, 17. Kasım 2007 (16906 okunma)
Her hakkı saklıdır © Kayapınar Köyü - Bozkır - Konya | kayapinar.net

Yazdırılabilir Sayfa  Makaleyi bir Arkadaşına öner

[ Geri ]