KÖYÜMÜZÜN ADINI ALDIĞI KAYAPINAR

Köyümüzün yerleşim tarihi tam olarak bilinmemektedir. Yapılan araştırmalara bakıldığında köyümüzün asli yaşa tarzı, deyimleri, örf ve adetleri Türkmen asıllı olduğu göstermektedir. Halk dilindeki söylentilere göre ise köyümüz eskiden ormanlık imiş. İki aile burada hayvancılık yapmak için yerleşmiş ve köyümüz o günden bugünlere gelmiş. Köyümüzdeki Caminin de 1874 yılında yapıldığı göz önüne alınarak köyün kuruluş tarihi bir hayli eskilere dayandığı görülmektedir.

Köyümüz ismini köyün karşısında bulunan, sıra sıra uzanan kaya ve bu kayanın dibinden çıkan pınar kelimelerinin birleşmesiyle almıştır. İsmi değişmeden devam eden ender köylerden birisidir.

Vatanını milletini seven köyümüzün halkı bölücü değil yapıcı olan, dinini ve milletini seven bir kişisel yapıya sahiptir. Bunu en önemli göstergelerinden biri olan Delibaş isyanındaki vakayı köyümüz halkından Ahmet Çavuş (Ahmet KELEŞ) şöyle anlatıyor;
“Osmanlı zamanında askeri terhis ediyorlar. Ama zaman geçmeden geri çağırıyorlar. O sıralar gruplaşma çeteleşme hat safhada. Zamanın Bozkır karakol komutanı köylümüz Hacı Mustafa oğlu Ahmet Bey idi. Cevizlili İbrahim Efe diye birisi çete kurmuş. Haylide kalabalık bir çetesi varmış. Bunun eşkıyaları hükümet konağını basıyorlar ve karakol komutanı Ahmet Bey ile çarpışıyorlar. İbrahim Efe Kayapınar’ı basalım hepsini öldürelim der. Fakat eşkiyalar içerisinden Veli Çavuş denen birisi “Biz oraya 100 kişi ile gidersek 10 kişi ile geri geliriz. Karşısında kaya var hepimizi avlarlar” der. Bunun üzerine İbrahim Efe haince bir plan yapar ve Ahmet Beye sulh edelim görevinin başına geç diye köye mektup yazar.Mektubu okuyan Ahmet Bey bunun bir oyun olduğunu anlar ama köy halkı köyden dışarıya çıkamadığı için bunalır. Bunun üzerine Ahmet Bey görevine geri dönmek için bir grup köylüyle beraber Bozkıra gelir ve görevinin başına geçer. Çete üyeleri bir bahaneyle köylülerle çatışmaya girerler ve makineli tüfekle tarayarak hepsini öldürürler. Ahmet Bey hükümet konağından dışarı çıkmaz ve canını kurtarır.Bunun üzerine babasına 1 kg altın getir oğlunu al derler. Babası altını verir ama yinede Ahmet Beyi öldürürler.Bu olaydan sonra köy halkı köyden dışarı çıkamaz ve perişan olur.Bir süre sonra Kuvayı Milliye gelir ve köy kurtulur.Şehitliğin yarısı bizim köylü.O zaman devleti destekleyen bir Kayapınar Bir Yalıhüyük vardı”